De eerste twee weken

De eerste twee weken zitten er al weer op. Het gaat zeker snel! Het grootste deel van mijn tijd besteed ik hier op stal. Op zondag heb ik een vrije dag en de rest van de week wordt er gewerkt. Een doorsnee werkdag ziet er als volgt uit: om 7:00 uur beginnen met de stallen uitmesten en daarna wordt er gevoerd. Ondertussen ben ik dan ook een pro geworden in tractor rijden. De rest van de dag bestaat uit paarden rijden, longeren en klaar maken. In de middag wordt er meestal met z'n alle geluncht. En dan wordt er tussen 5 en 6 opgeruimd en gevoerd. Na het werk doe ik niet heel veel meer dan koken, eten, douchen en nog wat opruimen voordat ik ga slapen. Wel merk ik dat ik steeds meer gewend raak aan het werken en hierdoor ook minder slaap nodig heb.

Vorige week, toen het bij jullie mooi weer was, was het hier minder. Het heeft best wel wat geregend en gewaaid. Maar het probleem hier is dat wanneer het gaat waaien er meteen een zandstorm ontstaat. Op de foto's (zie hieronder) was het nog eens niet zo eeg.

Ondertussen heb ik ook in mijn autootje gereden. Het is zeker wennen aan de verkeersregels hier. Zo mag je door rood rijden wanneer je rechts afslaat en er geen ander verkeer aankomt. Waarom ze er dan uberhaupt verkeerslichten neerzetten weer ik niet. Om vanuit hier naar de winkels te komen moet je over de snelweg. En een beetje vervelend is, is dat er geen op- en afrit is op het punt dat je hier het eerste de snelweg op kunt, maar gewoon een kruispunt. En denk maar niet dat ze hier naar links gaan als ze zien dat er een auto staat te wachten. Het is gewoon lang wachten of op goed geluk je auto tussen het verkeer gooien.

Ondertussen heb ik al twee vrije zondagen gehad. De eerste zondag heb ik nog wat spullen opgeruimd en ben ik in de middag mee wezen kijken naar het veulen van een klant.
Afgelopen zondag (en maandag) heb ik mijn eerste roadtrip gehad. Samen met Willy ben ik een aantal paarden weg wezen brengen naar het noorden van Californie. Allereerst hebben we een paard weggebracht naar vlak bij Yosemite (ongeveer 4 uur rijden) en daarna zijn we door gereden naar Davis (nogmaals 3-4 uur rijden). In Davis zit de grootste dierenartsen opleiding van Amerika en daar zou de dag erna een paard gekeurd worden. Dus we hebben de paarden daar gelaten en zijn zelf naar een hotel in de buurt gegaan. In de ochtend hebben ze eerst een paard opgehaald dat nog verder door zou reizen naar Canada. Het keuren van het paard heeft uiteindelijk 4(!) uur geduurt en er zijn weet ik hoeveel röngenfoto's gemaakt, maar gelukkig was alles goed. Op de terugweg (die gelukkig minder lang duurde, omdat we de heenweg een omweg hadden genomen) zijn we nog gestopt bij een koeienmesterij waar ze maar liefst 100.000 mestkoeien hadden. Dus opa, mocht je nog uit willen breiden dan weer je waar je zijn moet. Ik kan niet wachten om de komende tijd nog wat meer van de staat (en het land) te gaan zien.

Ook heb ik de afgelopen twee weken meer Starbucks (lees: frappuccino's) gehad dan normaal in twee jaar.